Prasa o książce :

Wszyscy, którzy przeczytali zamieszczony w Nieznanym Świecie nr 7 z 2003 r. artykuł Rafała Szeremeta Żyjąc w nieskończoności, mogą domyślić się jaka jest treść i przekaz tej książki. Autor – jak wynika z noty na okładce – jest zaangażowany praktykę wielu nurtów duchowych: Zen, buddyzmu Mahajany oraz Anu Jogi wywodzącej się z tradycji Dzogczen i Nigmapy. Mamy wiec do czynienia z osoba kompetentną, a lektura Alchemii i mocy medytacji w pełni to potwierdza.

W tym miejscy niezbędne jest pewne wyjaśnienie. Otóż o ile znaczenie terminu medytacja jest powszechnie znane, alchemia w tym kontekście odnosi się do przemiany wewnętrznej zarówno na planie psychoenergetycznym, jak i duchowym. Taki właśnie jest jej sens w tradycji dalekowschodniej.

R. Seretem opisuje teoretyczne i praktyczne aspekty pracy nad autotransformacją sumiennie i w bardzo szerokim kontekście. Mowa tu m.in. o metodach pracy z energią i żywiołami wywodzącymi się z Qi Gongu, głębokim autorelaksie, czy medytacji ze śpiewem. Zwraca także uwagę rozdział zatytułowany Codzienna praca jako praktyka duchowa.

Odrębną, obszerną część książki zajmują rozważania o paralelach i różnicach autentycznego doświadczania przeżyć związanych z ewolucją duszy w tradycji Wschodu i Zachodu, teizmie i ateizmie, roli emocji, miłości i seksu, a nawet symbolicznie i dosłownie pojmowanej nieśmiertelności. Nieprzypadkowo też pracę tę opatrzył wstępem Mateusz Wiszniewski, który napisał takie książki jak: Potęga wizualizacji, Uzdrawiający taniec, czy Samouzdrawianie i praca ze snami. Ścieżki, którymi kroczą obaj ci autorzy, okazują się bowiem bliskie i warte głębszego poznania.