Transmisja jest czymś niesłychanie istotnym w Dzogczen.  
Tego dnia otrzymałem wprowadzenie bezpośrednio od Cziangdżiub Dordże, i otrzymywałem je potem nieustannie przez cały czas pobytu u niego. 

Jest to typowy sposób przekazu nauk Zogqen, jaki zachodzi pomiędzy nauczycielem, a uczniem w całej linii, począwszy od czasów Garab Dorje, pierwszego mistrza tej praktyki, który sam otrzymał ten przekaz poprzez wizyjny kontakt z Sambhogakają. 

Chociaż Szenrab Miwo wprowadził do wielu strumieni tradycji Bon prostszą i jeszcze mniej wyszukaną formę nauk Dzogczen na wiele lat przed Garabem Dordże, to jednak to, co obecnie jest znane pod nazwą Trzech Serii Nauk Dzogczen, było nauczane po raz pierwszy na tej planecie, w tym cyklu czasu, przez Garab Dórje (wym. "dordże"). 

I mimo iż wielki mistrz Padmasambhawa, żyjący później, stał się niewątpliwie najbardziej znaną postacią, to jednak właśnie od Garab Dorje otrzymał on przekaz, zarówno bezpośredni, w formie wizyjnej transmisji, "poza czasem i przestrzenią", jak i w zwykły sposób, jako naukę pochodzącą z linii uczniów tego wielkiego mistrza. 

Garab Dordż był całkowicie urzeczywistnioną Istotą, która zamanifestowała swoje narodziny w ludzkim kształcie Nirmankaji około 55 roku ne. w kraju Urgyan, leżącym w północno-zachodnich Indiach. 
Garab Dórje spędził tam życie nauczając zarówno ludzi, jak i dakinie. 

Zanim odszedł w Świetlistym Ciele, dokonał podsumowania swoich nauk w formie Trzech Zasad, nazywanych czasami Potrójnym Testamentem Garab Dórje: 

1. BEZPOŚREDNIE WPROWADZENIE w pierwotny stan jest przekazywane od mistrza do ucznia w sposób bezpośredni. Mistrz nieustannie przebywa w pierwotnym stanie, a obecność tego stanu przekazuje się uczniowi sama przez się, bez względu na sytuację, czy aktywność, w jakiej razem uczestniczą. 

2. UCZEŃ wchodzi w niedualną kontemplację i doświadczenie pierwotnego stanu, NIE MAJĄC DŁUŻEJ WĄTPLIWOŚCI, czym on jest.

 3. UCZEŃ PRZEBYWA W STANIE niedualnej kontemplacji i kontynuuje ten pierwotny stan, przenosząc kontemplację w każde działanie, dopóki to, co od samego początku jest prawdziwym stanem każdej istoty /Dharmakaja/, lecz co pozostaje zaciemnione przez dualistyczne widzenie świata, zostaje urzeczywistnione. Kontynuuje się to aż do Całkowitej Realizacji.