|
|
Vortal
o medytacji
|
|
|
|
|
|
|
Z
Serca
Nirmala
|
Poniższy tekst jest fragmentem tekstu autora o
pseudonimie Nirmala,
Więcej informacji na jego temat możecie znaleźć na jego
anglojęzycznej stronie: W przytoczonym
poniżej fragmencie
książki "Z Serca" autor stara się naświetlić
temat "czym jest świadomość".
Są to nauki zbliżone do nauczania Śri Ramany Maharishiego -
nieżyjącego już słynnego indyjskiego mędrca.
Zgodnie z takim ujęciem - nie jesteśmy ani ciałem, ani umysłem,
ale jesteśmy świadomością.
Świadomość nie jest tym samym co Umysł, ale jest jeszcze głębszym
poziomem. Umysł manifestuje się wtedy, gdy pojawiają się myśli.
Pierwotna świadomość jest natomiast w nas obecna cały czas
(nie tylko w ciele i umyśle)
- nawet w stanie bez myśli, nawet w stanie snu bez marzeń
sennych.
Inaczej autor stara się przybliżyć "czym jest stan pełnej
obecności".
Opuszczając Twój umysł i zstępując do Twojej istoty
Wstęp
Możesz myśleć, że ma znaczenie co się dzieje. Ale co by było, gdyby jedyną
rzeczą, która się liczy było to, skąd tego doświadczasz, skąd patrzysz? Co jeśli
mógłbyś doświadczyć życia z przestrzennej, otwartej perspektywy, gdzie
wszystko może się wydarzyć i jest tam miejsce dla tego wszystkiego, gdzie nie
ma potrzeby brania i wybierania, nie ma potrzeby budowania barier i
opierania się czemukolwiek, gdzie nic nie jest problemem i wszystko tylko
dodaje do bogactwa życia? Co jeśli ta otwarta, przestrzenna perspektywa
byłaby najbardziej naturalną i łatwą rzeczą do zrobienia? To może brzmieć zbyt dobrze, aby było prawdziwe, ale my wszyscy mamy
naturalną zdolność do doświadczania życia w ten sposób. Jedynym
warunkiem jest patrzenie z Serca, nie tylko figuratywnie, ale patrzenie z
subtelnego centrum energii zlokalizowanego na środku piersi, zamiast
patrzenie z oczu i głowy – nie tylko patrzenie, ale słuchanie, doznawanie i
odczuwanie z Serca. W niektórych duchowych tradycjach jesteśmy zachęcani, aby patrzeć w
serce, a jednak, co to dokładnie znaczy? Często jesteśmy tak przyzwyczajeni
do patrzenia i odbierania poprzez głowę, że gdy jesteśmy poproszeni, aby
patrzeć w Serce, patrzymy poprzez głowę do Serca, aby zobaczyć co tam jest.
Przeważnie to kończy się tym, że myślimy o Sercu. Ale co, gdybyś mógł opaść
do Serca i patrzeć stąd? Jak twoje życie wyglądałoby teraz? Czy jest możliwe,
że istnieje inny świat przed tobą, który możesz tylko zobaczyć Sercem, a nie
umysłem?
Ta książka zaprasza cię, abyś zbadał tę radykalnie inną perspektywę i odkrył
co jest prawdziwe i realne, gdy świat i twoje życie są widziane z Serca Bycia.
To może zarówno zachwycić cię i zaszokować odkrycie, że tak wiele
bogactwa, piękna i magii leży tak blisko i jest ci tak natychmiastowo dostępne.
Ale nie bierz mojego słowa za prawdę. Czytaj dalej i zobacz czy twoje
doświadczenie pasuje do tej prostej, jednakże głębokiej zmiany świadomości
na bardziej całkowity obraz twojego życia, twojego świata i w końcu twojej
prawdziwej natury jako ta otwartość, magia i piękno.
Rozdział 1
My Wszyscy Jesteśmy Kaczątkami
Twoja Natura Jako Świadomość
Właśnie teraz, gdy czytasz te słowa, kim albo czym jesteś? Czy jesteś ciałem,
umysłem i osobowością? Czy może jesteś przestrzenną świadomością lub
świadomą przestrzenią, w której one występują? To kim jesteś, to jest ta
przestrzeń. To jest nadzwyczajna przestrzeń, która jest żywa i świadoma.
Mógłbyś powiedzieć, że z tego jesteś zrobiony: jesteś świadomą przestrzenią.
Ćwiczenie:
Poświęć chwilę, aby poczuć za twoimi oczami. Zwróć swoją uwagę na przestrzeń za
twoimi oczami. Co tam odczuwasz? Jeśli tylko odniesiesz się do doświadczenia w tej chwili,
to co tam znajdujesz w przestrzeni za twoimi oczami?
Czy ta przestrzeń ma zdolność do
doświadczania odczucia?
Czy istnieje świadomość w przestrzeni za twoimi oczami?
Nie przejmuj się na razie jaka jest ta świadomość lub czego jesteś świadomy. Po prostu
sprawdź czy jesteś czegokolwiek świadomy teraz, w ogóle czegokolwiek.
Jeśli odłożysz
koncepcję na temat tego, jaka powinna być świadomość lub co powinno dziać się w
świadomości, wtedy zaczynasz badać ten prosty cud świadomości, który dzieje się za
twoimi oczami.
Ta świadoma przestrzeń jest twoim prawdziwym ja. To jest to, z czego
jesteś zrobiony i istniejesz jako tutaj i teraz. Okazuje się również, że wszystko
co ma wartość w życiu jest odnalezione w tej świadomej przestrzeni. To jest
to, gdzie miłość, pokój, radość, współczucie, mądrość, siła i poczucie
wartości są znalezione. To są cechy twojej prawdziwej natury jako świadomej
przestrzeni. To są cechy twojego prawdziwego ja. Wszystko, czego możesz
kiedykolwiek potrzebować, włączając w to wszystko, co potrzebujesz
wiedzieć jest do znalezienia w tej przestrzennej obecności za twoimi oczami.
Zapraszam cię, abyś się pobawił w tej przestrzennej świadomości. Gdybyś
chciał poznać naturę wody byłaby pomocna zabawa z nią kiedy tylko miałbyś
okazję. Więc jeśli chcesz odkryć tę świadomą przestrzeń, którą jesteś, możesz
chcieć ją również zbadać, podczas gdy będziemy się pluskać w przestrzeni
świadomości.
Trochę dobrych wieści: dla celów naszego badania nie ma znaczenia czego
jesteś świadomy. Nie ma znaczenia, czego doświadczasz. Nie ma znaczenia
czy jesteś szczęśliwy czy smutny, zdrowy czy chory, bogaty czy biedny,
oświecony czy cierpiący, rozszerzony czy ściśnięty. Jednakże, jedynym
miejscem, gdzie możesz bawić się w świadomości, jest to, w którym
świadomość jest właśnie teraz. Więc gdy badasz świadomość, musisz odnosić
się do tego, co dzieje się właśnie teraz, i teraz, i teraz, ponieważ to jest miejsce
gdzie, znajduje się świadomość.
Jak Świadomość Jest Odbita
Realizacja twojej prawdziwej natury jako świadomości byłaby niezwykle
prosta, gdyby nie jedna rzecz: ta świadomość, którą jesteś może być
uformowana.
Tak jak woda przybiera kształt naczynia, do którego ją wlejesz,
tak świadomość, którą jesteś jest ukształtowana przez twoje myśli, uczucia,
pragnienia, nadzieje, marzenia, zmartwienia, odczucia i doświadczenia. Jest
ona uformowana przez wszystko, co się dzieje.
Czasami to formowanie jest takie mocne, że wydaje się, iż świadomość stała
się bardzo mała i ty stałeś się bardzo mały. To nie jest naprawdę problemem,
gdyż sama świadomość nie może być zraniona i może się na nowo
rozszerzyć. Ta zdolność świadomości do przyjmowania różnej formy przy
różnych doświadczeniach jest tym, jak sama świadomość rozróżnia jak
prawdziwe czy kompletne jest doświadczenie czy myśl.
(Proszę zobacz Mądrość Serca Nirmali, dostępne po angielsku do darmowego ściągnięcia z
www.endless-satsang.com
).
Ta świadomość jest nie tylko uformowana przez doświadczenie, ale może
też zostać odbita w doświadczeniu lub przedmiocie w świadomości. Być
może słyszałeś o tym, jak kaczuszki są odbite w swoich kilku pierwszych
godzinach życia: będą podążać za czymkolwiek lub kimkolwiek, kogo są
świadome na początku, przeważnie za matką kaczką. Jednakże mogą one być
odbite na wszystkim, na przykład naukowcu, który je będzie studiował, w
tym
przypadku, będą podążać za naukowcem.
Nie ma w tym nic złego; to pomaga przetrwać kaczuszkom poprzez
chodzenie za ich mamą kaczką gdziekolwiek ona pójdzie. To jest wrodzona
cecha świadomości, aby zostać odbitym lub uwarunkowanym w ten sposób.
Za każdym razem, gdy doświadczenie zostawia trwałą impresję w twojej
świadomości, zostałeś odbity lub uwarunkowany przez to doświadczenie.
Jednakże dla ludzi to odbicie jest bardziej skomplikowane niż dla kaczek.
Możesz być odbity w wielu różnych rzeczach. Jedną z rzeczy, w których jesteś
najbardziej odbity jest twoje ciało. Tak jesteś mocno odbity w ciele, że
większość czasu twoja świadomość podąża za nim gdziekolwiek ono idzie –
tak samo jak kaczuszka podążająca za jej mamą. Sprawdź to. Wstań i przejdź
się do innego pokoju. Czy twoja świadomość została w pokoju, który właśnie
opuściłeś czy podążyła za twoim ciałem do innego pokoju? Wszyscy jesteśmy
kaczuszkami, gdy chodzi o nasze ciała.
Kolejną rzeczą, w której jesteś głęboko odbity to twój umysł lub myśli (od
teraz, gdy mówię o myślach, będzie to się odnosiło do całej skali
wewnętrznego doświadczenia: myśli, przekonania, uczucia, pragnienia,
nadzieje, fantazje itd.). Więc gdy myśl lub strach lub strata powstaje, twoja
świadomość podąża za tym. Sprawdź to. Gdy przestajesz myśleć jedną myśl i
zaczynasz myśleć kolejną, czy twoja świadomość pozostaje przy oryginalnej
myśli? Czy ona podąża za twoimi myślami, gdziekolwiek one idą? Czy to nie
jest trochę jak kaczuszka podążająca za swoją mamą przez staw, przez łąkę aż
do strumyka?
Byłeś odbity w swoim fizycznym ciele i umyśle. To nie jest złe.
Tak jak z
kaczuszkami ma to pewne korzyści dla twojego przeżycia, jednak nie zawsze:
tak samo jak kaczuszka będzie podążać za swoją mamą do ruchliwej drogi,
twoja świadomość będzie podążać za swoimi myślami do wielu głupich i
czasami niebezpiecznych miejsc.
Ponieważ prawie zawsze jesteś świadomy swojego ciała i swojego umysłu
(ponieważ świadomość podąża za twoim ciałem i umysłem), wyciągasz
błędny wniosek, że jesteś twoim ciałem i twoim umysłem. Nie potrafisz
rozpoznać, że to, czym jesteś to pusta, przestrzenna świadomość, w której
ciało i umysł występują. Zakładasz, ponieważ one tutaj cały czas są, jestem
ciałem i umysłem.
To jest prosty i całkowicie zrozumiały błąd. Nieszczęśliwie, to jest
jednocześnie kolosalny błąd i źródło całego twojego cierpienia. To jest tak
całkowicie mylne, jak gdybyś miał muchę na swoim nosie i ona była tam tak
długo, że zdecydowałeś, iż jesteś muchą. Wyobraź sobie jak zmieszany byś się
czuł i działał, gdybyś wierzył, że jesteś muchą. Spędziłbyś cały dzień na
jedzeniu zepsutego pokarmu i starał się umawiać z innymi muchami!
Więc, robisz tak samo duży błąd, gdy wyciągasz wniosek, że jesteś swoim
ciałem i umysłem. To nie to, że jest coś złego z ciałem lub umysłem; to tylko
to, że to nie jest to, kim naprawdę jesteś. Wszystkie problemy, których
doświadczasz są problemami dla ciała lub umysłu. Przestrzenna świadomość
nie ma problemów. Jak przestrzeń może mieć problem? Nie może być ona
uszkodzona czy pomniejszona w żaden sposób. Możesz wywalić bombę w
przestrzeni i gdy kurz opadnie, przestrzeń będzie całkowicie nienaruszona.
Ta błędna identyfikacja jako ciało czy umysł powoduje całe twoje cierpienie.
Jeśli ciało lub umysł miałby doświadczenie, które uznałbyś za problem, ale
zdałbyś sobie sprawę, że to nie jest to, kim jesteś, czy cierpiałbyś od tych
problemów? Właśnie teraz, czy cierpisz dramatycznie nad problemami kogoś
innego, kogo nawet nie spotkałeś? Prawdopodobnie nie, ponieważ one nie są
twoimi problemami. Więc co, jeśli żadne z twoich problemów nie są tak
naprawdę twoimi problemami? Co, jeśli przestrzenna świadomość, którą
naprawdę jesteś nie może mieć problemów?
Ćwiczenie:
Zwróć uwagę na chwilę na coś, co doświadczasz i wydaje się to być problemem.
Bez
zmiany twojego doświadczenia, czy nawet twojej wiedzy i zrozumienia tego problemu w
żaden sposób, sprawdź czy przestrzeń, w której myśli i okoliczności problemu dzieją się
ma jakąkolwiek trudność z tymi myślami i okolicznościami?
Czy przestrzeń, w której
trudności pojawiają się ma problem?
Czy sama przestrzeń może kiedykolwiek mieć
problem?
Jeśli tylko przez chwilę zidentyfikujesz się z przestrzenią, w której zarówno ty
jak i problem pojawiają się, czy wtedy ty masz problem?
Czy ty jako przestrzeń
kiedykolwiek możesz mieć problem?
Rozpoznanie siebie jako świadomą przestrzeń jest radykalną zmianą w
twojej zwykłej identyfikacji czy poczuciu siebie. To może trochę potrwać
zanim możesz uwierzyć lub jeszcze ważniejsze, konsekwentnie doświadczać
swojej tożsamości jako świadomej przestrzeni. Jesteśmy głęboko
uwarunkowani lub odbici do naszej zwykłej identyfikacji z ciałem i umysłem.
Możesz odkryć, że masz głębokie i trwałe przekonanie, że naprawdę jesteś
ciałem i twoim wewnętrznym życiem myśli i uczuć. Nie poddajemy naszych
najgłębszych przekonań łatwo.
Gdy tak czytasz możesz utrzymać otwartą możliwość, że się mylisz.
Popróbuj naprawdę możliwości, że jesteś przestrzenią. I zobacz sam dla
siebie, czy to bardziej pasuje do ewidencji twojego doświadczenia. Jeśli
chwilowo możesz odłożyć na bok zupełne przekonanie, że to, kim jesteś to
twoje fizyczne ciało i przepływ aktywności umysłowej, będzie ci łatwiej
odczuć prawdę, na którą się tutaj wskazuje.
Jak To Jest Gdy Się Patrzy z Głowy
Gdy dorastałeś i każdy uczył cię i warunkował, abyś podążał za
doświadczeniem swojego ciała i umysłu, twoja identyfikacja ruszyła do ciała i
głowy. Ponieważ twoje oczy, uszy, nos, narządy smakowe i mózg wszystkie są
ulokowane w twojej głowie, świadomość i identyfikacja zostały również tutaj
ulokowane. Ponieważ głowa jest miejscem, gdzie twoja świadomość została
umieszczona, to jest teraz miejsce, z którego patrzysz, czujesz i doznajesz.
Rezultatem świadomości przepływającej przez twoją głowę jest to, że
zostaje ona uformowana przez twoje myśli. To nie miałoby większego
znaczenia, gdybyś miał myśli tylko okazjonalnie, ale większość z nas ma
bardzo zajęte umysły. Jako rezultat tego świadomość jest głęboko
uformowana i ograniczona poprzez jej tendencję do przepływania w głowie.
Każda najmniejsza myśl, która powstaje, zabiera twoją świadomość na
przejażdżkę poprzez krainy wątpliwości i zmartwień, nadziei i przypuszczeń.
Przeważnie te wewnętrzne krainy mają mało wspólnego z tym, co się
naprawdę dzieje i często nie mają absolutnie nic wspólnego z rzeczywistością.
Czy kiedykolwiek myślałeś, że ktoś był na ciebie wściekły, tylko aby odkryć,
że on czy ona miał/miała ból brzucha? Więc czemu dajemy tyle uwagi
naszym myślom? Ponieważ od czasu do czasu one są właściwe. Od czasu do
czasu myśl naprawdę koresponduje z czymś, co jest tam. Jak każdy student
psychologii wie, sporadyczna nagroda lub sukces jest bardziej wzmacniający
niż ciągły.
Więc, kończysz na tym, że twoja świadomość przepływa przez twoją głowę
i twoje myśli.
Jaka jest świadomość, gdy przepływa przez myśli? Jaki efekt
mają twoje myśli na samą świadomość?
Myśl sama w sobie jest bardzo małym fenomenem. Wszystkie twoje myśli
mieszczą się pomiędzy uszami, więc jak duże one mogą być? Więc, gdy
świadomość przepływa przez myśli, staje się bardzo mała. W konsekwencji,
twoje poczucie ja staje się małe, ponieważ fundamentalnie jesteś
świadomością; więc gdy świadomość zwęża się do myśli, przybiera rozmiar i
kształt tego doświadczenia.
Jednakże gdy świadomość koncentruje się na czymś, to również powiększa
to. Spróbuj tego: weź jakiś obiekt i skoncentruj całą uwagę na nim. Czy
wydaje się być większy czy mniejszy, gdy się na nim koncentrujesz?
Ma tendencję, aby być większy. Gdy nawykowo koncentrujesz się na swoich
myślach, zawartość lub ich znaczenie jest powiększone, nawet gdy twoja
świadomość i poczucie ja jest zawężone. Gdy twoja świadomość przepływa
ciągle do twoich myśli i poprzez głowę, staje się chronicznie zwężona i
ograniczona.
To nie jest złe i czasami ma pewną wartość dla przeżycia, ale jest również
ograniczające i zawężające. Gdy twoja świadomość jest ograniczona i
zawężona, tracisz mnóstwo z tego, co się dzieje. Duża część rzeczywistości
zwyczajnie nie jest dostrzegana, gdy świadomość jest zawężona,
nieświadomość jest rozszerzona.
(...) fragment tekstu "Z
Serca"
autor: Nirmala
|