|
|
|
|
Vortal
o medytacji
|
|
|
|
|
|
|
Qi Gong i Tai Chi Chuan
Qi Gong (wym.: czi kung) i Tai
Chi Chuan (popularnie: tai chi; wym. taj czi)
to dwa zbliżone do siebie systemy ćwiczeń, polegających na
wykonywaniu płynnych ruchów ciała w harmonii i integracji
ze swoim oddechem. Ćwiczenia wykonywane są jednocześnie w
skupieniu i rozluźnieniu ciała, w stanie wyciszeniu umysłu i
postawie wewnętrznego uśmiechu.
Oczywiście zarówno w systemie Qi Gong, jak i Tai Chi, istnieje
bardzo dużo stylów i wariantów ćwiczeń. Istotny jest jednak
wspólny cel i kierunek tych ćwiczeń.
Jak jest różnica pomiędzy 'Qi Gong' a 'Tai Chi Chuan'
Systemy te są do siebie podobne i jeden wywodzi się z
drugiego. Oba pochodzą z Chin. System ćwiczeń Qi Gong jest
starszy (datuje siego na kilka tysięcy lat) i zasadniczo
skupiony jest na wzmacnianiu zdrowia, wydłużaniu życia oraz
rozwijaniu ogólnego potencjału jednostki.
Powiedzieć można że system Qi Gong stwarza podwaliny pod
wszechstronny rozwój duchowy, jak i może być użyteczną formą
psychoterapii, polegającej na pracy ze swoim ciałem i oddechem.
Od strony psychosomatycznej patrząc, wiele zaburzeń
emocjonalnych ma swoje odbicie zarówno w napiętym i
chaotycznym sposobie oddychania, jak i w nieuświadamianych napięciach
fizycznych (mięśniowych).
Tai Chi Chuan jest natomiast
pewną modyfikacją systemu Qi Gong - powstało trochę później,
z intencja by metody Qi Gong miały użyteczność bojową (by
były sztuką walki).
Tak więc Tai Chi jest w istocie wewnętrznym systemem chińskich
sztuk walki, choć jego trening przypomina bardziej balet i
taniec, niż dynamiczne formy ataku i obrony.
Tym niemniej sekwencje Tai Chi zawierają w sobie (zazwyczaj
bardzo płynnie wykonywane) techniki bloków i ciosów, techniki
kopnięć i techniki uników.
Oba systemy zazwyczaj łączone są z
medytacją, która pomaga bardziej wnikliwie obserwować swoje
ciało i oddech, zauważać subtelne poruszanie się energii w
ciele.
zobacz film prezentujący
skupione i naturalne ruchy Qi Gong:
W praktyce Qi Gong możemy o kilku podstawowych celach i etapach
ćwiczeń. Początkowo zazwyczaj skupiamy się na tym, aby
poprzez powolne i skupione ruchy rozwijać zarówno stan rozluźnienia
w naszych mięśniach, jak i stan wyciszenia w naszym umyśle.
Równocześnie zwracamy uwagę, by te powolne i rozluźnione
ruchy ciała były zharmonizowane z oddechem; czujemy
jednoczesność płynnego ruchu i naturalność swojego oddechu.
Inaczej mówiąc ćwiczymy stan, w którym jesteśmy bardziej świadomi
swojego ciała i oddechu.
Oczywiście zarówno ruchy Qi Gong, jak i Tai Chi Chuan, mają
pewne znaczenie energetyczne. Dobrane są w taki sposób by
prowokować i uaktywniać obieg energii życiowej w naszym
ciele.
Drugim ważnym aspektem ćwiczeń Qi Gong (oraz Ta Chi)
jest rozwijanie tak zwanego dolnego Dan Tien (inaczej: hara).
Jest to miejsce, które jest środkiem ciężkości naszego ciała.
Energetyka i sploty nerwowe tego miejsca mają związek m.in. z
polączeniem pępowina z organizmem matki podczas zycia płodowego.
Dolny Dan Tien, wyobrażany np. jako gorąca czerwona kulka, trzy
palce pod pępkiem, na osi naszego ciała, wyraża połączenie z
naszą witalnością i siłą życia. Jest brama ciała,
skontaktowanie się z ziemskim aspektem naszej egzystencji.
Dzięki kultywowaniu dolnego Dan Tien rozwijamy m.in. in poczucie
zakorzenienia w codzienności i mocnego stąpania po Ziemi.
W systemie Qi Gong kultywuje się także tzw środkowy Dan Tien
(centrum serca odpowiedzialne za relacje interpersonalne i świadome
aspekty umysłu) i górny Dan Tien odpowiedzialny rozwój intuicji
duchowej.
Kolejny istotny element kultywacji energii to budzenie orbity
Mikrokosmosu (nazywanej in. małym niebiańskim kręgiem). Jest
to połączenie tylnego kanału energii (Du Mai) biegnącego po
plecach, z przednim kanałem energii (Ren Mai) biegnącym z
przodu ciała. Oba kanały biegną dokładnie przez środek
(przez oś symetrii ciała) i łączą się w punkcie w kroczu
oraz w miejscu, gdzie język dotyka górnego podniebienia (w ułożeniu
medytacyjnym, czyli u nasady górnych zębów).
Nazwa "Mały Niebiański Obieg" wyraża porównanie
odczucia przepływu energii w ciele do obrotów ciał
niebieskich; energia po orbicie Mikrokosmosu krąży podobnie jak Księżyc obiega planetę Ziemię.
Mały Obieg dotyczy połączenia
kanału tylnego z przednim, zaś Wielki Obieg ma związek z połączeniem
tych dwóch kanałów i wszystkich meridianów.
Regularne wykonywanie małego obiegu daje bardzo
konkretne odczucia zapanowania nad ciałem i przekroczenia go. Głównym
kierunkiem obiegu jest ruch energii do góry pleców i opadanie
energii w dół z przodu ciała - do dolnego Dan Tien.
Ćwiczenie to wpływa m.in. odmładzająco i regenerująco na
organizm człowieka.
Oprócz ćwiczeń ruchowych wykonuje się także ćwiczenia
statyczne. Przykładem mogą być tu ćwiczenia oddechowe. Np.
podstawowe ćwiczenie oczyszczająco-energetyzujące.
Na wdechu skupiamy się na pobieraniu energii (chi) ze
wszystkich stron naszego ciała. Wdychamy tą energie nie tylko
płucami, ale skupiamy się, że pobieramy ja także wszystkimi
porami skóry. Na wydechu skupiamy się, że uwalniamy się ze
zużytej energii; mamy intencję, że wyrzucamy tę niepotrzebna
zużytą energie aż poza atmosferę Ziemi.
Podczas tego ćwiczenia skupiamy się, że cały Kosmos wypełniony
jest jasny biały światłem.
Rafał Seremet
|
