Jego badania doprowadziły go do wniosku, że umysł funkcjonuje inaczej w stanie stresu, a zupełnie inaczej w stanie głębokiego relaksu. W stanie relaksu i skupienia (osiąganym np. poprzez wykorzystywanie do tego celu zrelaksowanego, rytmicznego oddechu) zdolności pamięci, kojarzenia i percepcji zwiększają się kilkakrotnie.
Jest tak m.in. dlatego, że następuje wówczas zwiększona i udoskonalona komunikacja pomiędzy obiema półkulami mózgu, z których jedna (lewa) jest bardziej zadaniowa i logiczna, a druga (prawa) jest bardziej artystyczna i związana z wyobraźnią.

Współczesna szkoła uczy nas głównie podejścia logicznego i zadaniowego. Łozanow używał podejścia bardziej zintegrowanego, w którym logika i zadaniowość dopełniała się z wyobraźnią i zabawą.
Oczywiście może istnieć wiele metod i technik, które doprowadzają nasz umysł do takiego pełnego (integrującego logikę i wyobraźnię) stanu.


Metoda Łozanowa

Łozanow zastosował następującą metodę:
- puszczał studentom powolną muzykę barokową w tempie largo (powolne tempo 40-60 uderzeń na minutę; koresponduje ono z rytmem bicia serca, gdy czujemy się spokojnie i bezpiecznie);
- studenci mieli oddychać w rytm tej muzyki w następujący sposób:
przez 4 beaty/uderzenia (tzn. przez około 4 sekundy, bo 1 ćwierćnuta trwała około 1 sekundy) robili wdech,
przez kolejne 4 beaty (4 sekundy) – wykonywali zatrzymanie oddechu,
i przez 4 beaty (sekundy) robili wydech;

- oddech miał być rytmiczny, ale jednocześnie zrelaksowany i naturalny;
- na początku każdej sesji nauki, studenci mieli dodatkowo czytane relaksujące sugestie, które pomagały im nastroić się pozytywnie i twórczo do procesu uczenia się;
- następnie, na każdej fazie zatrzymania oddechu, mieli czytane jedno słówko języka obcego wraz z tłumaczeniem (lub jakąś inną małą dawkę materiału do nauczenia się).


Efektywność metody Łozanowa

Efekt tej metody był taki, że losowo wybrana grupa studentów potrafiła przyswajać bez problemu po kilkaset słówek języka obcego dziennie. Skuteczność zapamiętanego materiału była sprawdzana następnego dnia i okazywało się, że wynosiła ona ponad 80 %.
Studenci wykazujący szczególne uzdolnienia do relaksowania się i przyswajania wiedzy tą metodą byli wybierani do grup specjalnych, w których udało się uzyskać rezultat około 1000 zapamiętanych słówek dziennie.
Oczywiście brzmi to dosyć niewiarygodnie, ale Łozanow szczegółowo dokumentował swoje badania; był zapraszany na liczne konferencje do wielu krajów.

Szczegółowe uwagi do metody sugestopedii (superlearningu) Łozanowa

Łozanow zastosował muzykę barokową z kilku powodów: po pierwsze ładna, spokojna muzyka sprzyja uspokojeniu i harmonizowaniu obu półkul mózgu oraz wprowadza nas w stan równowagi pomiędzy logiką i wyobraźnią.
Po drugie brzmienie tradycyjnych instrumentów barokowych, zdaniem tego badacza, dodatkowo stymuluje mózg i rejony przysadki mózgowej i szyszynki. Łozanow zauważył analogiczne zastosowania muzyki w wielu kulturach, gdzie badał fenomen genialnej pamięci.

Następnie oddech: miał być swobodny i zrelaksowany, a jednocześnie rytmiczny i zintegrowany z tempem puszczanej muzyki. Słówka podawane były w fazie zatrzymanego oddechu, ponieważ w tej fazie umysł jest wolny od nadmiernego starania się i od przypadkowych myśli, jest czysty niczym tafla wody wolna od pomarszczonych fal;
wówczas podawane treści zapamiętują się łatwiej i głębiej, ponieważ uwaga nie jest kierowana na żadne inne rozpraszające obiekty, a także następuje lepsza komunikacja pomiędzy świadomości i podświadomością.

Tak więc zastosowane przez doktora Łozanowa metoda powodowała, że studenci byli podczas procesu uczenia się głęboko zrelaksowani, ale ich umysły pozostawały jednocześnie czujne, przytomne, rześkie i plastyczne.
Metoda ta sprawia, że umysł staje się spokojny, nieporuszony, niezmącony i naturalny, niczym doskonała tafla wody, gładka jak lustro, czy przejrzyste zwierciadło;
umysł taki może bardzo dokładnie i bez zniekształceń odbijać każdy pojawiający się obraz.
Podawane słówka pojawiały się wówczas w umyśle bardzo wyraźnie (pomimo, że studencie nie wkładali w to specjalnego wysiłku) i głęboko zapadały w podświadomość.
 
Metoda, którą zaproponował ten badacz, polegała zatem w dużym stopniu na zwiększeniu poziomu skupienia uwagi;
relaks i zintegrowanie się ze swoim oddechem zarówno potęgują przytomność i świeżość umysłu, jak pomagają informacjom zapadać głębiej w podświadomość.
 
Łozanow zastosował tego typu metodę nie tylko do nauki języka obcego, ale także do nauki innych przedmiotów (w tym przedmiotów ścisłych), a także jako narzędzie efektywnej terapii w pracy z emocjami.