Joel Goldsmith  
Rozwój duchowy

  W miarę jak rozwijamy się, doskonalimy i odsłaniamy duchowe odczucie życia, ukazuje się w naszym zdrowiu, zajęciu i życiu domowym harmonia.

Bez rozwoju wewnętrznego nie może zajść zmiana zewnętrzna. Gdy z biegiem lat nie zachodzi widoczna zmiana zewnętrzna w naszych sprawach, możemy zastanowić się dlaczego ta rzeczywistość zwana Bogiem nie czyni czegoś dla nas.
Można przeżyć długie lata swego życia i wciąż nie doznawać żadnego polepszenia, aż wreszcie nastąpi wewnętrzny rozwój, rozszerzenie duchowej zdolności widzenia.

Musi zajść zmiana w świadomości, zanim nastąpi ona w doświadczeniu zewnętrznym. Gdy zwrócisz się do osoby obdarzonej mocą psychiczną (metafizyczną) o pomoc i otrzymasz ją zanim rozwiniesz swą świadomość dobra, będziesz pokierowany jedynie stanem świadomości tego uzdrowiciela - polepszenie nastąpi dzięki jego duchowemu rozwojowi.

Jednak wcześniej czy później, w celu utrzymania swego dobra, będziesz musiał samemu przejawić boskość swej istoty, będziesz musiał udoskonalić swoje duchowe odczucie istnienia. Twoje dobro ma przyjść do ciebie jako wynik aktywności twojej własnej świadomości.

Każda uświadomiona sobie przez Ciebie idea duchowa zostanie przejawiona i wyrażona. Nie tyle, że to przejawienie musi ukazać się na zewnątrz ciebie, lecz stanie się ono obiektem, czyli wyrazem twojego subiektywnego rozwoju. Takie jest prawo - prawo duchowe: nie może zaistnieć zmiana zewnętrzna bez zmiany wewnętrznej.

W takim stopniu, w jakim twoja świadomość zbliży się do świadomości św. Jana, Umiłowanego Ucznia, będziesz zdolny do uchwycenia wizji duchowego życia i jego form. Wtedy rozpoznasz "świątynię nie uczynioną rękami" - duchowe ciało, zdrowie i całkowitość.

Bogiem, który decyduje o twoim losie jest bowiem twoja własna świadomość. Możesz powiedzieć, że jest to Boska Świadomość albo Boski Umysł i byłoby to prawdą, lecz wyrażając się w ten sposób skłonny będziesz myśleć o niej jako o czymś na zewnątrz ciebie.

Jednym z wielkich czynników niepowodzeń ludzi jest wierzenie, iż Bóg jest czymś innym, niż ich własna istota i dlatego wypatrują oni na zewnątrz siebie mocy, aby dla nich działała.

Cała twoja istota jest kształtowana przez twoją świadomość dobra. Zawsze, gdy udajesz się do świątyni swej istoty w postawie słuchającej, następuje coś, co nazywamy urzeczywistnieniem i przejawia się to jako harmonia na zewnątrz.
Nie udajesz się do swojego wnętrza, by opowiadać Bogu o swoich pragnieniach, ani nie określasz w jaki sposób mają być zmienione życiowe okoliczności w pożądanym przez twoją myśl kierunku - ale tylko po to, by słuchać i odbierać głos Prawdy.

Nie istnieją złe moce do przezwyciężenia, zniszczenia czy usunięcia. Istnieje tylko jedna Moc - Ja jestem. Możesz jedynie powiedzieć, że ja jestem tą Mocą - tą świadomością. Ja jestem prawem dla mojej istoty, ja zarządzam moim ciałem i sprawami. Ponieważ "JA i mój Ojciec jedno jesteśmy", a tym jednym jest Bóg, jest prawem wiecznej harmonii dla mego świata.

Tu właśnie gdzie mnie widzisz, albo gdzie ja ciebie widzę, tu właśnie jest jedno życie, jedna Dusza  zwana Bogiem, nieskończenie ukazującym się jako indywidualny człowiek.
Jedynie rozumiejąc, że istnieje jedno powszechne życie wyrażające się jako ty, można doświadczyć nieśmiertelności.

Tylko mając takie odczucie można poznać obfitość. Nie jest zatem potrzebny kontakt z zewnętrzną zasadą czy Bogiem, ponieważ ty także jesteś tą Zasadą, tym Umysłem, 
i  zrozumienie tej prawdy daje początek świadomemu wyzwalaniu się całej boskiej istoty jako ty. Życie ukazuje się jako ty. Dusza odsłania się jako ty. Prawda jest prawdą o indywidualnej istocie - o tobie i o mnie.

Poczynając od Genezis, historii stworzenia, rozumiesz obecnie, że nigdy nie było Boga oraz stworzenia, ani czasu w którym rozpoczęło się tworzenie. Ponieważ istnieje tylko rozwijająca się świadomość , którą określa się jako Bóg stwarzający. Ta świadomość jest jedyną twórczą zasadą wszechświata i nic nie jest od niej oddzielne.

W ten sam sposób odsłania to wszechświat jako ciągły rozwój idei bez początku i bez końca, a to objawienie ukazuje twoją nieśmiertelność.

Twoja tzw. ludzka świadomość jest zasłoną nie pozwalającą wejść twojej prawdziwej świadomości - nieskończoności twojej własnej świadomości, 
lecz szerzej otwarta wpuszcza zrozumienie tej nieskończoności.
Gdy zasłona ta jest w pełni otwarta, wtedy nie ma przeszkody - nie ma oddzielenia, czy ograniczenia.

Dlatego ty nie możesz powiększyć swojej świadomości, 
ponieważ ona już jest bezgraniczna,
ale możesz otworzyć swoje oczy
w poczuciu nieskończoności natury twojej istoty.

Ważne jest abyś ty, który zacząłeś poszukiwanie Boga, szukając być może uzdrowienia - fizycznego, mentalnego lub finansowego, zrozumiał że życie musi być postrzegane jako proces dawania, a nie otrzymywania.
Gdy staniesz wobec życia w takiej postawie, wtedy przyciągniesz naturalnie do siebie duchowe bogactwa życia w postaci zdrowia, harmonii, zaopatrzenia, aktywności, czy też towarzystwa, ogniska domowego, czy nieskazitelności.

Wielu ludziom nie udaje się urzeczywistnienie ich pragnień, ponieważ ich myśl nastawiona jest na otrzymywanie, osiąganie i dokonywanie,
zamiast odsłonięcia dobra w głębi swego wnętrza.
Gdy do poszukiwań podchodzimy z sercem pełnym miłości do Boga, Prawdy, Rzeczywistości, wtedy wszystkie rzeczy są nam dodane.