Taoizm rozwinął zarówno nurt filozoficzny, jak i praktyczny. Oba te kierunki były bardzo interesujące i miały istotne osiągnięcia i zrozumienie. Taoizm filozoficzny to przemyślenia nad ostateczną rzeczywistością (Tao) i wejście na drogę mędrca, którego zasadniczą postawą jest kontemplacja życia każdego jego detalu z fascynacja podobną zachwytowi dziecka. Klasycznym dziełem tego nurtu jest Tao Te King, niewielka książeczka uważana za dzieło niezwykle wtajemniczone i skarb myśli chińskiej, nad którym medytowały pokolenia poszukiwaczy najgłębszej prawdy, mędrców i mistrzów Zen.

Drugi nurt obejmował najróżniejsze sztuki praktyczne związane z zachowywaniem zdrowia, wydłużaniem życia czy sprowadzaniem pomyślności. Wymienić tu można różne formy Qi Gongu, Tai-Chi, najróżniejsze systemy oddychania oraz wewnętrznej i zewnętrznej alchemii taoistycznej, czy też taoistyczną sztukę transmutacji energii seksualnej.

Systemy Tai Chi mają swoje źródło w chińskim Qi Gong. Ten pierwszy powstał dużo wcześniej – zarówno w celu zachowania zdrowia, wspierania długowieczności oraz jako ścieżka dążenia do duchowego przebudzenia) oświecenia i połączenia z Tao. Niektóre szkoły Gi-Gong utrzymują, że mają swoje korzenie w tradycji powstałej jeszcze kilka tysięcy lat przed nauczaniem Lao Tsy (autora Tao Te King – VI w p.n.e., choć niektórzy uważają to dzieło za napisane przez kilku autorów).

Tai Chi Chaun było pewna modyfikacją Qi Gongu – była to forma nieco bardziej rozbudowana pod względem formalnym, tak aby oprocz zastosowania zdrowotnego i duchowego miała także zastosowanie bojowe. Zatem po wieloletnim treningu adepci sztuki Tai Chi Chuan są w stanie zastosować wiele sekwencji Ta Chi do bardzo skutecznej samoobrony. To samo zresztą można powiedzieć o Qi Gongu, z tym że w przypadku sztuki Qi Gong, do obrony może posłużyć sama kontrola energii życiowej.

Przy jej pomocy adept jest w stanie np. powalić przeciwnika na odległość, czy też amortyzować uderzenia mieczem itp. Ponieważ sztuki Tai Chi Chuan i Qi Gong nadal są znane i utrzymywane, a dodatkowo są coraz bardziej rozpowszechniane i stopniowo stają się popularne – wiele z tych osiągnięć można niekiedy obejrzeć demonstrowanych przez zaawansowanych mistrzów i adeptów.

W obu systemach szczególne ważną rolę pełnił oddech. Ważne jest jednak to, iż praca nad nim nie powinna odbywać się na siłę, ale bardziej w zgodzie z naturalnym rytmem życiowym osoby. W przeciwnym razie narazimy się na zakłócenia w obiegu energii wewnętrznej, co objawia się złym samopoczuciem. Jedna z taoistycznych instrukcji wyjaśnia, iż dzięki regularnemu oddychaniu przez jedną godzinę dziennie, jesteśmy z stanie znacznie odmłodzić biologicznie nasz organizm, a poprzez to istotnie wydłużyć życie.