|
Ken Wilber
artykuły:
1. 2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
|
|
|
Ken Wilber przez wiele osób, w wielu krajach, uważany
jest za najwybitniejszego myśliciela czasów współczesnych.
Prof. Huston Smith wyraził się o nim, iż wniósł on do psychologii
zachodniej najwięcej ze wszystkich - nawet Jung nie wniósł tak wiele z
wglądu tradycyjnych mądrości całego świata.
Jednak Ken Wilber z wykształcenia jest biochemikiem. Studiował medycynę
i biochemię i podczas pisania doktoratu, po prostu postanowił pisać książki
o świadomości człowieka - przerywając studia doktoranckie.
Wydał wtedy Spectrum of Consciousness (wyd.pol. Niepodzielone),
które natychmiast uczyniło go wszechstronnym i cieszącym się ogromnym
zainteresowaniem wśród współczesnych myślicielem.
Wilber miał wtedy 23 lata.
Obecnie Ken Wilber ma około 60 lat (ur. w 1949). Mieszka w pięknie położonym
w Górach Skalistych domu.
Pisząc swoje wielkie dzieło Sex, Ecology, Spirituality (wyd.
Shambala 1996) zamknął się na trzy lata w domu, wzorem starożytnych
joginów. Spędzał dnie na medytacji, czytaniu ok. 500 pozycji książkowych
z rożnych dziedzin, oraz pisaniu.
Medytował i pracował po kilkanaście godzin dziennie, przez trzy lata.
Powiedział potem o tym okresie, że najtrudniejszym doświadczeniem t tym
czasie była samotność.
Sex, Ecology, Spirituality nie ukazało się w polskim tłumaczeniu,
ale ukazało się tłumaczenie książki będącej przystępnym
streszczeniem tego dzieła - Krótka historia wszystkiego (wyd.
Jacek Santorski & Co).
Inną bardzo znaną (także w Polsce książką) Kena
Wilbera jest Śmiertelni nieśmiertelni. Jest to opis ostatnich lat
małżeństwa Kena z jego żoną umierającą na raka. Na prośbę swojej
umierającej żony, po pewnym czasie napisał o tym książkę, opierając
się na wspomnieniach i pamiętnikach.
Książka ta dla wielu ludzi chorych na raka, była
ogromnym wsparciem i drogowskazem pomagającym odnaleźć głęboki sens
życia.
Po śmieci żony Ken Wilber przez spory czas pozostawał
sam, by wieku 49 lat związać się z nową partnerką.
|
Wilber żyje zarówno życiem mistyka, jak
i uczonego, jednak działa zupełnie samodzielnie.
Spotyka się jedynie na sesjach Instytutu Naropy, gdzie rozmawia ze
słuchaczami i udziela odpowiedzi.
Sam nazywa siebie panditą, nie zaś guru - guru, to
ktoś, kto angażuje się w życie swoich uczniów, pandita jedynie
udziela duchowych nauk i sam praktykuje.
|
Chociaż Wilber przesiąknięty jest głęboką mistyką i
po wielu latach medytacji potrafi na wzór nauk dzogczen utrzymywać
świadomość nawet podczas fazy snu bez marzeń sennych (co jest kolejnym
krokiem po praktyce świadomego śnienia), to jednocześnie wywiera glęboki
wpływ na wiele osób niekoniecznie związanych tylko z medytacją - jego
naukami interesują sie niektore środowiska biznesowe i środowiska
liberalne, socjologiwie, psycholodzy itd.
Pewna czytelniczka napisała do Wilbera, iż używa jego Sex, Ecology,
Spirituality u siebie na uczelni podczas seminarium z socjologii, jako
podręcznika.
Wynika to z faktu, żeWilber w swym poźniejszym okresie
pisania, polączył wszelką wiedzę i doświadczenie ludzkości w jeden
spójny system. Jest to system zarówno rozwijający sie do góry - od
poziomów preracjonalnych i emocjonalnych, poprzez racjonalne, do
transracjonalnych i duchowych,
jak i rozwinął to ujęcie w płaszczyśnie poziomej (horyzontalnej)
dzieląc poznanie na tzw. cztery ćwiartki - indywidalne/podmiotowe
jednostkowe (czynnik tzw. subiektywny - "ja", np.
psychoanaaliza - Freud, kontemplacja - Budda),
- indywidualne/podmiotowe grupowe (sfera subiektywna , liczba mnoga
- "my", badania kulturoznawcze itp.)
- przedmiotowe jednostokowe ("to" - np. badania rzeczy
stosowane przez medycynę, chemię, fizykę, itd.)
- przedmiotowe grupowe ("oni", badanie grup ludzkich w
formie bezosobowej, np. badanie ewolucji grup Marxa - autor nie wczuwa
siew subiektywny świat przeżyć i wartości badanej grupy).
Zastosowanie czterech ćwiartek umożliwia dialog pomiędzy
mistyką, psychologią i nauką, pomiędzy kręgami religijnymi i
biznesowymi itp.
|
fragment z "Niepodzielone"
Ludzie garną się do psychoterapii, analizy Jungowskiej, psychoanalizy,
mistycyzmu, psychosyntezy, zen, analizy transakcyjnej, hinduizmu, bioenergetyki,
jogi czy psychologii postaci.
Szkoły te mają jedną wspólną cechę , wszystkie w jakiś sposób usiłują
dokonać zmian w świadomości danej osoby. Na tym podobieństwa się kończą
.
Człowiek pragnący pogłębić znajomość siebie, staje w obliczu różnorodności
systemów religijnych i psychologicznych, nie ma więc pojęcia od czego zacząć,
komu wierzyć.
Kiedy dokona analizy tego co mają one do zaoferowania , w umyśle jego
powstanie wielki zamęt, ponieważ szkoły te przeczą sobie nawzajem . Tyle różnych
wzajemnie sprzecznych szkół, a wszystkie starają się zrozumieć jedną i tę
samą osobę.
A może to nie tak?
Może te szkoły wcale nie są ze sobą sprzeczne, tylko odzwierciedlają
zupełnie realne różnice pomiędzy poziomami spektrum świadomości?
Czy to możliwe, że wszystkie te szkoły w mniejszym lub większym stopniu mają
słuszność, tyle że zajmują się różnymi poziomami spektrum ?
Stanie się wtedy oczywiste, że te wszystkie szkoły psychologiczne i religijne
reprezentują uzupełniające się postawy wobec różnych poziomów świadomości.
|
Celem psychoanalizy i większości form konwencjonalnej psychoterapii jest
usunięcie radykalnego rozdźwięku pomiędzy świadomymi i nieświadomymi
aspektami psyche, aby przywrócić jednostce całość jej umysłu .
|
Terapie te łączą personę i cień , aby utworzyć silne i zdrowe ego , czyli
adekwatny i akceptowalny obraz samego siebie. Szerszy zakres mają tak zwane
terapie humanistyczne , których celem jest usunięcie rozdźwięku między ciałem
a ego , ponowne połączenie psyche i somy w całościowy organizm .
Rozszerzając tożsamość jednostki z umysłu czy ego na całość organizmu ,
terapie te wyzwalają olbrzymi potencjał ludzki. Jeszcze wyższe są aspiracje
takich religii i filozofii jak zen i wedanta , których celem jest usunięcie
rozdźwięku pomiędzy całością organizmu a otoczeniem , aby pojawić się
mogła tożsamość , najwyższa tożsamość , z całym wszechświatem .
Innymi słowy , celem tych szkół jest świadomość jedyna. Nie należy jednak
zapominać , że pomiędzy poziomem świadomości jedynej a poziomem całości
organizmu mieszczą się pasma transpersonalne spektrum. Terapie, które odwołują
się do tego poziomu , zwracają uwagę na zachodzące w jednostce procesy
ponadosobowe , zbiorowe czy transpersonalne. Do terapii ukierunkowanych na ten
poziom zalicza się psychosynteza, analiza Jungowska, , różne wstępne
praktyki jogi, medytacja transcendentalna i inne.
Kiedy zaznajomimy się ze spektrum świadomości , wraz z towarzyszącymi im
problemami i potencjałem , łatwiej będzie znaleźć drogę w swej wędrówce
ku poznaniu i rozwojowi .
Łatwiej będzie rozpoznać , na którym poziomie rodzą się obecne problemy i
konflikty , a co za tym idzie zastosować odpowiednie procesy terapeutyczne
stosowne dla tego poziomu. Rozwój oznacza przede wszystkim poszerzanie horyzontów
i granic , pogłębianie wnętrza, uznaniu istnienia , a następnie wzbogacaniu
coraz głębszych i rozleglejszych poziomów swego ja.
dom Kena Wilbera, w którym tworzy większość swoich książek
|
|