|
więcej informacji zobacz także:
Qi Gong - droga do zdrowia
Qi Gong (wym. Czi Kung) to ćwiczenia służące wzmacnianiu zdrowia, witalności, równowagi wewnętrznej i harmonii z rzeczywistością. Rozwijały się w Chinach od wielu tysięcy lat – niektóre szkoły Qi Gongu określają okres swojego powstania na wiele tysięcy lat
przed Chrystusem.
Znane obecnie na zachodzie chińskie ćwiczenia Tai Chi (tai qi, taiqi, tai chi chuan) również wywodzą się z Gi Gongu. Po prostu w którymś momencie rozwoju postanowiono, by ruchowo-oddechowe ćwiczenia Qi Gong, które przecież bardzo istotnie potrafią wzmacniać
ciało fizyczne, zwiększać jego wytrzymałość i sprawność, zastosować także w celach samoobrony. I tak właśnie powstało Tai Chi – warianty Qi Gongu nieco bardziej rozbudowane ruchowo i tak zmodyfikowane, by mogły jednocześnie skutecznie służyć
samoobronie.
Oczywiście duża skuteczność obronna Tai Chi (wym. tai czi) pojawia się po wielu latach ich uprawianie, gdyż zasadniczo ruchy systemu Tai Chi są bardzo miękkie, ale wraz z upływem czasu przepływająca przez ciało fizyczne energia qi (chi, czi) czyni je bardzo mocnym i skutecznym w samoobronie – pomimo rozluźnienia mięśni, a ruchy – choć są ćwiczone w dużym zwolnieniu – praktykujący może zastosować w razie potrzeby z bardzo dużą szybkością.
Qi Gong jest zatem bardzo zbliżony do systemu Tai Chi, choć poprzez to, że mniejszą wagę przywiązuje do samoobrony (pojmowanej jako wschodnie sztuki walki), a bardziej skupia się na wzmocnieniu ciała i stworzeniu w nim harmonii – jego sekwencje ruchowe mogą być bardziej proste.
Całkowity cel Qi Gongu dobrze oddaje chińska nauka o Trzech Dan Tien – trzech skupiskach energii i świadomości w ciele. Chodzi o to, że w ramach praktyki Qi Gong w ciele gromadzi się więcej życiowej energii i jednocześnie wzmacnia się świadomość niektórych
aspektów rzeczywistości:
1) dolny Dan Tien – mieści się wewnątrz brzucha (jako obszar zwiększonego odczuwania energii życiowej), na wysokości mniej więcej 2-4 szerokości palców pod pępkiem (jest to jednocześnie punkt ciężkości naszego ciała) – wyraża rozwinięcie zdrowia witalności i mocy ciała fizycznego, zakorzenienie w codzienności i wytrzymałość na trudne sytuacje, instynkt przetrwania, związek z opiekuńczą energią ziemi i harmonię ze światem przyrody;
2) środkowy Dan Tien – mieści się w sercu, ale nie w sercu fizycznym, jako organie
leżącym nieco z lewej strony, co raczej w sercu energetycznym (czakrze serca) – dokładnie pośrodku klatki piersiowej i mostka – wyraża rozwiniecie miłości, życzliwości i poczucia bezpieczeństwa, wysubtelnienie naszej energii
psychicznej do dojrzałej postaci, bardziej zwiększoną i wyrazistą świadomość świata wewnętrznego. Czyli krótko mówiąc wyraża
jakby dojrzałość psychologiczną, dojrzałość duszy;
3) górny Dan Tien – w głowie pomiędzy brwiami, podobnie jak tzw. trzecie oko, z tym że traktuje się go, że leży na kanale centralnym, czyli jakby bardziej wewnątrz głowy, pomiędzy punktem między brwiami a potylicą – wyraża związek z Niebem, z wiecznością ponadczasowością, zrozumienie zasad rządzących życiem i wszechświatem, harmonię z Wiecznym Tao.
Inaczej moglibyśmy powiedzieć, że uprawianie Qi Gongu ma rozwinąć w nas zarówno moc, jak i miłość i spokój. Poprzez pojęcie „moc" należy tu rozumieć zarówno zwiększenie żywotności ciała i wzmocnienie zdrowia, jak i ogólne zwiększenie poziomu życiowej energii i zaradności. Zazwyczaj z powodu naszych napięć jesteśmy zbyt odcięci od wpierającej i pełnej życia energii Ziemi.
Dzięki nauczeniu się rozluźniania ciała i odczuwanie przepływu energii w ciele – pozwalamy, by siła życia na nowo była w nas obecna.
Jest to jakby powrót do owej osławionej pierwotnej harmonii, do utraconego raju. Nie chodzi jednak o osiągnięcie jedynie harmonii ze światem przyrody – wzmacniania jest także relacja z subtelnym światem duszy oraz bezczasowym (ponadczasowym) wymiarem Ducha.
Ćwiczenia Gi Gong to bowiem zarówno odkrywanie harmonii w naszym ciele, jak i rozwój wglądu w siebie i rozwój świadomości Wieczności (Tao).
Istotną zaletą większości ćwiczeń Qi Gongu jest to, że są one bardzo proste i
wykonywać je mogą nawet osoby słabe i mało sprawne fizycznie, czy też osoby chore. Nie są to tak
wyczynowe i trudne ćwiczenia jak w systemach zewnętrznego Wu Shu (zewnętrzne sztuki walki).
Większą wagę przywiązuje się w nich bowiem do odczuwania i świadomości, niż do wysiłku fizycznego. Pomimo to – ich
oddziaływanie na ciało jest bardzo istotne, a często wręcz imponujące.
Qi Gong jest zatem jakby takim chińskim odpowiednikiem sytemu hatha-jogi. Indyjska Hatha Joga jest bardziej statyczna, zaś Qi Gong ma więcej elementów wykonywanych w powolnym
ruchu, połączonym z oddechem. Moc przekształcania ciała jest jednak w obu tych systemach dosyć do siebie zbliżona.
|
|
