Część osób jest świadoma faktu, że medytacja ma bardzo dużą wartość praktyczną, mogącą pomóc naszemu życiu codziennemu.
To bowiem dzięki medytacji często czujemy odprężenie od nadmiaru napięć, i dzięki temu możemy powrócić do bardziej efektywnego i radosnego funkcjonowania.

Zdarza się jednak, iż osoby uprawiające medytację, czy tez interesujące się nią, są na etapie pewnego konfliktu pomiędzy codziennością a wymiarem medytacji (duchowością) 
- świat doznań medytacyjnych jest przecież bardzo często pełen wewnętrznego pokoju, czy tez najróżniejszych błogich i subtelnych doznań, natomiast codzienność może przytłaczać nas swoim chaosem, brutalnością,  prymitywnością itp.

Warto jednak sobie przypomnieć, że ideałem rozwoju duchowego i praktykowania medytacji, jest łączenie doznań medytacyjnych z codziennością.
 

Spokój, który wypracowujemy podczas sesji medytacyjnych, powinniśmy przenosić do naszej codzienności 
- w codziennym życiu doświadczając więcej otwartości, bezpośredniego kontaktu z życiem i ludźmi, więcej życzliwości, miłości i chęci dawania.
Z czasem, dzięki przepracowaniu wielu napięć i urazów, możemy nauczyć się być kreatywni, spokojni i nierozproszeni nawet w trudnych warunkach i kłopotliwych sytuacjach.


Istotnym czynnikiem jest to, że łączenie medytacji i życia codziennego z jednej strony chroni nas od niepotrzebnego (nieco neurotycznego) poczucia rozdwojenia,
a z drugiej strony przyspiesza nasze medytacyjne postępy.
Wypróbowana w ogniu codziennych spraw medytacja, staje się jeszcze bardziej stabilna i pełna mocy.

Niektóre osoby, które medytują jedynie w szczególnie sprzyjających warunkach, mogą dochodzić płytszych rezultatów w rozwoju medytacji.
Jeżeli na prawdę próbujemy połączyć codzienność i stan umysłu pojawiający się podczas medytacji - dochodzimy do faktycznie głębokich rezultatów, które postrzegamy stopniowo, jako właśnie najbardziej optymalny i naturalny stan umysłu.


Mistrzowie nauczający o sposobach łączenia doznań medytacyjnych z codziennością zwracają uwagę na kilka istotnych elementów:

powinniśmy doceniać wartość wspólnego działania z innymi - zarówno z osobami medytującymi, jak i tymi niemedytującymi, które nie mają o takich rzeczach pojęcia i zainteresowania takimi tematami
- wspólne działanie zawiera już samo w sobie zasadę kosmicznej harmonii - sprzyja umysłowi medytacyjnemu i jest wartościową formą medytacji w działaniu;
zasada integracji polega na tym, iż stan umysłu, jaki doświadczamy podczas medytacji nie jest związany najbardziej z pozycją ciała, ale bardziej z tym co dzieje się w umyśle.

Dlatego w każdej innej sytuacji, dzięki pamiętaniu o tym, możemy nauczyć się z czasem taki stan umysłu utrzymywać - kiedy idziemy, kiedy tańczymy, kiedy czytamy, rozmawiamy itd.
Wtedy osiągniemy stan ciągłej kontemplacji -24 godz. na dobę.
Spowoduje to, iż wykonują mniej wysiłków osiągamy lepsze rezultaty - ponieważ współpracujemy z kosmiczną energią o nieskończonym potencjale, zamiast być z nią w konflikcie.